Doen (bijgewerkt)

Een baan voordat we naar Bonaire vertrekken! Die luxe hadden we vooraf niet op durven rekenen. We kunnen nog geen details bekend maken, maar we gaan niet op de bonnefooi naar Bonaire.

Bonaire? Dat was toch eigenlijk te klein? In januari waren we twee weken op verkenning naar Curaçao en Aruba gegaan. Welk eiland was het meest aantrekkelijk om te wonen en werken: dat was onze opdracht naast kennis maken met een aantal mensen die een rol konden gaan spelen in ons avontuur. Aruba viel af: te Amerikaans. Prachtige stranden en geweldig om te duiken, maar het kon ons niet overtuigen. Curaçao daarentegen sprak ons veel meer aan: ook heerlijk om te duiken, leuke baaien om lekker te ontspannen. Maar Willemstad was leuker dan Oranjestad met ook na sluitingstijd leuke terrassen en restaurants. Op Aruba speelde het zich veel meer af in de grote (Amerikaanse) hotels/resorts. Conclusie van de trip: het wordt in ieder geval geen Aruba (de bovenwindse eilanden waren al afgevallen), Curaçao heeft goede kaarten. Maar misschien toch in het najaar een keer naar Bonaire gaan om een goede keus te maken.

En toen kwam in maart die goede tip vanuit het netwerk van Nicolette ...

... wordt vervolgd

Aanvulling..

Een jaar geleden konden we nog niet alles openbaar maken, maar nu kunnen we het verhaal wel compleet maken. Die goede tip dus, wat was dat nu? Na afloop van een regulier overleg van Nicolette met medewerkers van het Ministerie van (toen nog) Ernst Kuipers, ofwel Volksgezondheid, Welzijn en Sport hadden ze dus de gouden tip om eens te kijken op de website van het Openbaar Lichaam Bonaire. Het OLB zocht een kwartiermaker Publieke Gezondheid. Taak was om de afdeling om te vormen tot een zelfstandige organisatie binnen het OLB. In deze functie zou alles wat Nicolette tot nu toe in haar carierre had gedaan bij elkaar komen in één functie: alles wat ze gedaan had als programmamanager bij het MMC, directeur van een Consultancy, kwartiermaker bij RIVM, arts bij GGD, Teamleider GGD, kon ze nu in een keer toepassen. De sollicitatiebrief werd dus snel geschreven en opgestuurd. En toen begon het wachten, en nog meer wachten, nog eens bellen, meer wachten. En dan eindelijk bericht dat ze was uitgenodigd voor een sollicitatiegesprek. En na het gesprek weer wachten, nog maar wat langer wachten, een keertje bellen (er was vertraging ontstaan), weer wachten. En dan op 9 juni eindelijk het verlossende woord: AANGENOMEN!!!!

Enig minpuntje: ze wilden al dat Nicolette in september zou starten. Dat vonden we net iets te kort dag om te regelen. Gelukkig kon het uitgesteld worden tot januari 2024. Dan konden we de voorbereidingen gewoon verder afwerken en ons voorbereiden. 

We waren na de beslissing om onze droom om te zetten in een doen, al begonnen met diverse aanpassingen in het huis. Zaken die we al langer wilden doen maar steeds maar uitstelden: isolatie van de zolder, zonnepanelen installeren, meterkast organiseren, badkamer verbouwen (bad eruit, douche erin), andere badkamer aanpassen (sauna eruit, douchecabine erin). Allemaal dingen waar we zelf veel plezier van hadden kunnen hebben, maar nu gewaardeerd worden door onze jongens.