Update 2 maart

Ja daar zijn we weer met het vervolg van onze Bonaire story.
Wat heel gezellig is: Sander viert zijn 3 weken vakantie hier, hij is er intussen anderhalve week, dus op de helft en hij heft het goed naar zijn zin. Rob heeft alle middagen nu vrij genomen, en ik een deel van de dagen ook. Gisteren zijn we naar het natuurpark Washington Slagbaai geweest. Een echte safari tocht met hobbelwegen, door cactussen en struiken, afgewisseld met prachtige meren met flamingo’s, mooie strandjes en baaien. Verder gaan we regelmatig zwemmen en ook lekker vaak even wat drinken en een ijsje eten. Het is tenslotte wel zijn vakantie.
We merken dat we hier in een goed weekritme terecht zijn gekomen. In de ochtenden gaande rond 7.30 weg naar onze werklocaties, soms kunnen we tussen de middag thuis of ergens samen lunchen. Maar zoals altijd nemen de afspraken in (in ieder geval mijn) agenda snel toe en wordt nuchtere vaak ook “ zakelijke lunchtijd” , met een externe die op het eiland is en even bij wil praten, met een collega die even in de knoop zit en snel een gesprek wil en dat soort dingen.
Eind van de dag, tussen 17 en 18 uur stopt de werkdag op kantoor en gaan we als het even kan ergens iets drinken, of even naar een strandje vlakbij. Soms ook zwemmen of snorkelen, soms alleen maar genieten van uitzicht, een net wegvarend cruiseschip of een extra mooie zonsondergang.
Gevolg van deze weken is dat het er totaal niet van komt om even op ons gemak met met NL te bellen of te appen op voor NL acceptabele momenten. Dat komt dan op de weekenden aan. En tussendoor natuurlijk de huishoudelijke dingen, wassen, boodschappen en (soms) zelf koken.
Het werk van Rob gaat deels vanuit thuis op de veranda, deels op een goed ingericht kantoor van Rijksdienst Caribisch NL. en… het laatste nieuws is dat ze hem gevraagd hebben om toch nog halftime twee maanden langer bij RWS te werken, zodat hij de hopelijk snel arriverende opvolger nog zelf in kan werken.
Dus hij heeft op verzoek van RWS zijn ontslag per 1 april weer ingetrokken, nieuwe eindpunt is 1 juni. Omdat hij per 1 april 20 uur voor RWS werkt is er mogelijkheid alvast lokaal ook iets op te starten in de andere uren. En zo niet, ook prima voor een tijd. Zodra hij zijn verblijfsvergunning heeft, (duurt tussen 3-6 maanden) kaan hi ook inschrijven bij KvK Bonaire en als ZZP-er ook klussen doen.
Mijn werk bij Publieke Gezondheid is nu volledig “aan”, mijn voorganger is per 1 maart gestopt, dus ik heb vanaf nu altijd bereikbaarheidsdienst voor rampen en crisis, en mag me met alle PG onderwerpen bezig houden. Het is een erg intensieve en ook interessante baan, ik ga me hier echt niet vervelen voorlopig. Wat me 100% meevalt is de goede aansluiting bij bestuurders en directie binnen OLB, en in de keten van zorgorganisaties op het eiland zoals Ziekenhuis en GGZ etc.
Actuele dingen die nu aandacht vragen zijn: de olie op de kust en adviseren over gezondheidsrisico’s, een haperende afvalverbranding met een medisch milieukundig onderzoek, de dengue besmettingen, het voorbereiden van de veranderplannen voor ‘25 en verder, het op orde krijgen van begroting, invullen van vacatures binnen mijn team. Volop actie dus…
Komende week verhuizen we op woensdag naar onze nieuwe stek tot in augustus, het huis op Kaya Oro met de mooie tuin eromheen. We hebben de luxe dat we de sleutel al op dinsdag kunnen krijgen, zodat we onze spullen op het gemak alvast deels kunnen overbrengen. Op woensdag 6e moeten we tijdig uit het huidige huis vertrekken omdat er die dag weer nieuwe bewoners komen en tussendoor schoongemaakt moet worden.
Het zal best even wennen zijn om van een heel modern en nieuw huis te verkassen naar een eenvoudiger en ouder huis. Tegelijk zijn we ook weer een beetje klaar met het achtergrondgeluid van de weg en de vakantiegasten in de naastgelegen huizen.
Vannacht hadden we trouwens 4 vandalen bij onze huizen, ik werd wakker van rare geluiden en bonken. Uit het raam zag ik 4 ezels die samen vakkundig een kliko openmaakten, omgooiden en de vuilniszakken leeghaalden. Toen ze daarna ook aan die van ons begonnen zijn we maar even naar buiten gelopen om ze het terrein af te jagen. We hebben hier wel een slagboom maar die is bijna altijd open.
In het nieuwe huis zullen we geen ezels hebben, maar wel leguanen. Dat worden vast weer mooie foto’s.
Intussen zijn nog extra spullen op een boot onderweg naar hier, die komen ergens na 18 maart aan. Dan heeft Rob zijn mountainbike en hebben we ook twee fijne tuinstoelen, verder boeken, kleding, onze goede wandelschoenen, en huisraad. Omdat we steeds gemeubileerd huren hoeven we geen grote spullen deze kant op te verhuizen.
Tot zover weer even deze update, volgende ronde is ergens na onze verhuizing!
Hartelijke groet, Nicolette

Deze tekst past u aan door erop te klikken.