Update juni 2024, deel 2.
Hallo,
Beloofd is beloofd, jullie hebben nog deel 2 van de update tegoed. Mijn vakantie is bijna voorbij, komende maandag start ik bij mijn nieuwe baan bij Rijksdienst Caribisch Nederland. Ik heb daarom nog even de tijd om de update te maken.
In de laatste update zaten nog een paar open eindjes. Hoe zat dat nu bijvoorbeeld met de Gezaghebber en Nicolette als adviseur? Terwijl ik in Nederland zat om mijn werk over te dragen aan mijn opvolgster en Nicolette dacht een paar rustige dagen in haar eentje te hebben, brak er een grote brand uit op de vuilstortplaats van het eiland. Er was al eerder een smeulend brandje op de vuilstort geweest maar zonder al te veel gevolgen. Maar nu was het een grote brand met metershoge vlammen en dikke rookwolken die ook nog eens lastig te bestrijden was. Nicolette was vanuit haar rol als hoofd Publieke Gezondheid ook betrokken bij het hele proces als adviseur voor de Gezaghebber (burgemeester). Het was ook fijn dat ze wat meer afstand kon houden van de emotie en de niet zo genuanceerde berichten in de pers en social media. Ze had natuurlijk ook de nodige ervaring opgedaan tijdens de CoVID-crisis, en nu dus ook hier weer goede samenwerking met belangrijke sleutelpersonen in het lokale bestuur kunnen opbouwen.
En ik zat dus ondertussen in Nederland te genieten van het weerzien met Marijn en Sander. Teruggekomen naar Nederland om het werk te kunnen overdragen, kon een bezoek aan Eindhoven natuurlijk niet ontbreken. We hadden via Facetime afgelopen maanden regelmatig contact, maar dat haalt het natuurlijk niet met elkaar echt zien en knuffelen. Het was goed om te zien hoe ontzettend goed ze het doen nu ze zelfstandig zijn. We zijn oprecht apetrots op onze jongens. Ze hebben het echt heel goed voor elkaar. We krijgen zelfs complimenten van de buren dat ze het zo goed doen. Geen wilde feesten dus.
Nu zijn onze jongens niet van die praters. Samen aan een tafel zitten en dan alles bespreken is dan ook kansloos. Dus dan maar dingen samen doen en ondertussen een goed gesprek. Met Sander het onderhoud van de vijver gedaan, laten zien hoe je de ramen moet wassen en ook zijn auto gewassen. En ondertussen dus het goede gesprek voeren. En met Marijn ’s ochtends vroeg een rondje gereden met de cabrio op zoek naar een plekje voor een koffietje als excuus voor een goed gesprek. En ook heerlijk met z’n drietjes uit eten en een middagje karten. We kunnen trots zijn op onze jongens!! Ze doen het super goed.
Gelukkig was er ook nog tijd om anderen te zien, maar lang niet genoeg tijd om iedereen te zien. Ik begrijp alleen nog steeds niet waarom iedereen klaagt over het slechte weer in Nederland. Ik heb de hele periode van mijn bezoek buiten op terrasjes kunnen zitten, buiten kunnen eten, met open dak in de cabrio kunnen rijden, lunchwandelingen kunne maken, zelfs kunnen fietsen naar de Genneper Parken voor een lunch. Slechts één keer een regenbuitje gehad.
Terug op Bonaire was het echt toewerken naar de laatste dagen werken voor Rijkswaterstaat. In de vorige update had ik al verteld over mijn nieuwe baan per 1 juli bij de Rijksdienst Caribisch Nederland. Het leek steeds zover weg, maar ineens was het toch echt heel dichtbij. Ik nam steeds meer afstand van de projecten, pakte geen nieuwe dingen meer op en liet het ook steeds meer los. Het was raar om de laatste overleggen te hebben via Teams en ook, opnieuw, afscheid te nemen van collega’s via een schermpje. 28 jaar is best een lange tijd. En dan ben je ineens “in between jobs”, zou ik dat wel een maand volhouden of zou ik me na een week al stierlijk vervelen? Nou, het vloog voorbij! En nu ben ik alweer aan de laatste dagen van mijn sabbatical maand toe.
De afgelopen maand heb ik genoten van deze vrije dagen. Alle tijd om uitgestelde klusjes te doen of bijvoorbeeld Bas en Hetty op ons eiland rond te leiden (gelukkig had Nic ook paar vrije dagen) en samen te gaan kajakken in de mangrove, snorkelen op Klein Bonaire, rondrit maken over het noordelijke deel van Bonaire en veel lekker eten. Alleen jammer dat ik bij de tour naar de zuidpunt halverwege uit de auto werd gezet en ik zelf naar huis moest fietsen, hmmm….
We hebben intussen ook onze duikervaring weer kunnen uitbreiden met een aantal mooie duiken met sightings van schildpadden, pijlstaartroggen, barracuda’s en nog veel meer. Alleen de dolfijnen lijken we steeds mis te lopen. En weer twee nieuwe PADI specialties gehaald: Nitrox duiken en Peek Performance Buoyancy. Kunnen we nog relaxter duiken. En ja, ook weer begonnen met een echt boek te lezen.
Nu kunnen we toeleven naar de volgende hoogtepunten zoals onze verhuizing in augustus naar het derde huis en de komst van Marijn naar Bonaire in oktober. En ondertussen blijven we genieten van onze droom en zijn we op onze hoede voor tropische stormen.
Veel liefs vanaf ons tropisch eilandje
Rob en Nicolette
Oh ja, hoezo een boom schoonmaken met een staalborstel onder water? Op 1 juni was het Reef Renewal Festival. Een wereldwijd evenement waarbij wordt stilgestaan bij het herstel van het koraal. Daarvoor zijn er op Bonaire onder water diverse kunstmatige “bomen” geplaatst waar koraal aan wordt bevestigt om verder te kweken. En daar hebben we als vrijwilliger dus het vuurkoraal vanaf gepoetst met een borsteltje om het koraal goed te kunnen laten groeien. Soort onkruid wieden dus, maar dan onderwater.